Hoe het allemaal is begonnen
Mijn eerste kennismaking met de dashond gaat terug naar het jaar 1992, naar mijn geboorteplaats Laren NH, waar ik toen nog woonde. De eigenaren van de plaatselijke dierenwinkel hadden een ruwhaar dashondje, die vaak in de winkel aanwezig was en dan rustig in haar mandje lag vlakbij de nieuwe hondenspeeltjes.
Dashonden kunnen kleine clowntjes zijn en dit was er een! Stiekem verzamelde ze de nieuwste en leukste hondenspeeltjes uit de grote bak in haar mandje om dan vervolgens met een zeer onschuldige blik te kijken: “Zij wist echt niet hoe die speeltjes daar allemaal kwamen”.
Toen wij bij ons thuis na het overlijden van ons dwergpoedeltje graag weer een hondje wilden, hoefden we niet lang na te denken en was de keuze snel gemaakt: een dashond moest het worden, en dat werd Christoph van ’t Woudhuus.
Christoph was een ruwhaar standaard dashond en een echte dashond: eigenzinnig, volhardend wanneer hij zijn zinnen ergens op had gezet en zeer gehecht aan zijn baasjes. Diverse gehoorzaamheidstrainingen heb ik met hem gevolgd, die hij weliswaar met een prima resultaat afsloot, maar of hij dat allemaal zelf wel zo leuk vond……Eigenlijk vond hij dat trainen maar niks. Des te meer genoot hij van wandelen, daar kon hij geen genoeg van krijgen en dat hebben we dan ook veel met hem gedaan.
De fokster van Christoph drukte mij destijds op het hart: “Denk erom, als je eenmaal aan een dashond begint, blijft dit ras in je leven, het is eens een dashond altijd een dashond.” En daar heeft ze helemaal gelijk in gehad!
Nadat wij van Christoph op dertienjarige leeftijd afscheid hadden moeten nemen wisten wij zeker dat er weer een dashond zou komen. En dat het dan weer een ruwhaar zou worden eigenlijk ook wel. Hoewel….
In diezelfde periode presenteerde acteur en dashond/teckelliefhebber Hans Kesting een TV-programma Circus Pavlov genaamd. In dat programma was regelmatig ook een rol weggelegd voor zijn rode standaard korthaar dashond Titus. Bij het zien van Titus werden wij direct helemaal enthousiast en wisten wij zeker dat onze volgende dashond een rode standaard korthaar zou worden. Zodoende is Jozias bij ons gekomen! Bij Jozias is het alleen niet gebleven want in de daarna volgende jaren zijn Schanulleke, Prem, Morse, Denden en SheilaE erbij gekomen.
Iedere dag geniet ik met volle teugen van mijn dashonden en vind ik het leuk om met ze bezig te zijn en voor ze te zorgen en zij tonen mij dagelijks met veel enthousiasme op hun eigenzinnige en vaak komische manier hun trouw en dankbaarheid!
